Pieterpad op de fiets - Nijmegen - Millingen a/d Rijn - Groesbeek

Mijn eerste etappe met overnachting vanwege de steeds langere treinreizen. Via Vrienden op de Fiets heb ik een geweldig mooi adresje net over de grens in Kranenburg gevonden! Voor ik daar was moest ik eerst treinen naar Nijmegen. Ondanks de aangekondigde werkzaamheden ging dat goed.

Met de navigatie en een van tevoren gemaakte route reed ik zoveel mogelijk langs de Waal naar het startpunt in Millingen aan de Rijn. Daar had ik eigenlijk het pontje moeten nemen, maar qua logistiek is dat echt niet te doen helaas. De pont vaart maar om de 2 uur. Vandaar deze keuze.

Voor ik zover was moest ik eerst Nijmegen uit.

Tot mijn verrassing stonden er op het plein voor het station tientallen Syrische vluchtelingen, meest mannen en kinderen, rozen uit te delen, een initiatief dat op meer plaatsen gebeurde. Ik heb even kort met ze gesproken, ze de hand geschud als welkom (en nee, daar deed niemand moeilijk over) en de mooie roze roos in ontvangst genomen, er hing ook een kaartje aan. Er waren vooral veel mannen met kinderen, de sfeer was heel vrolijk. Ik las later dat een aantal mensen de roos weigerden, maar ik zag alleen maar vrolijke, blije mensen gelukkig.

Met de roos als mascotte in mijn mandje stortte ik me omlaag vanaf het (hooggelegen) station. De route leidde me volgens mij wel door een nogal foute buurt vol coffeeshops en nachtclubs! Maar ik heb het gered. Ik kwam langs het Valkhof, prachtig! Daar ben ik wel eens eerder geweest, maar toen wandelde ik. Fietsen door de grote stad ben ik niet meer gewend, maar ik redde het gelukkig prima.

Daarna reed ik de polder in, de Waal volgend. Genietend van de herfstkleuren en de grote schepen. Het was een heel mooie omgeving, half natuurgebied, half boerenland. En ja hoor, ik zat onder de rivieren en daar was het eerste kruisbeeld! Ook passeerde ik een groep jagers (gelukkig kunnen ze zich niet vergissen met mijn fluorescerend gele windjack) op, wat later bleek, de Sint Hubertusweg, hoe toevallig! (hij is de patroonheilige van de jacht, begin november is zijn naamdag en dat wordt vaak met wild gevierd).

Uiteindelijk bereikte ik het veer in Millingen, mijn startpunt voor een volgend Pieterpadtraject, en waar ik mezelf op lunch tracteerde in een restaurantje dat zijn prijzen aardig had aangepast aan de toeristen... Gelukkig kon ik ook 1 kroket krijgen ipv 2, en het smaakte me weer prima.

Inmiddels begon ook de zon wat door te breken en werd het een redelijk zonnige middag. Ik zag Hoch Elten wat heiig in de verte, en meer richting zuiden de uitdaging waar ik later overheen moest. Ik herkende aan de bovengrondse leidingen wanneer ik in Duitsland zat of niet :)

Veel boerenland, verschillende boerderijen, vaak op een terp, en de bouwstijl is toch echt anders dan aan de andere kant van de Waal. 

Via het Duitse Zyfflich bereikte ik dan de heuvels. En het ging meteen van dik hout...! Hier week ik van mijn Pieterpadroute af omdat die daar echt niet te volgen is, maar ik kreeg er genoeg spektakel voor terug! Stevige klimmen, prachtige herfstkleuren, precies op de grens balanceren (Nederlandse winkels links, Duits pompstation rechts) en uiteindelijk de afslag naar het pannenkoekenrestaurant De Duivelsberg, waar ik de fiets de broodnodige stroom kon verstrekken (lieve help wat een klim!), een beker melk bestelde en te voet de Duivelsberg zelf beklom (laatste 100 meter - dit is weer wel Pieterpad). Mooie uitzichten!

 

De berg zelf staat vol tamme kastanjes. Ik heb er een stel gesnoept, maar niet al teveel meegenomen. Ik zag wel mensen met tassen vol, en nog lag er meer dan genoeg!

Toen mijn fiets en ik weer een beetje energie hadden stortte ik mezelf weer naar beneden. Dat moet echt heel voorzichtig, zeker nu er zoveel bladeren, kastanjes en eikels op de weg liggen. Je wil echt niet met 35 km/u op je gezicht gaan! 

Dalend en stijgend bereikte ik, je raadt het nooit, het plaatsje Berg en Dal. En van daaruit het beroemde " zeven heuvelengebied", de wandelroute (incl. Pieterpad, maar ook bekend van de Nijmeegse Vierdaagse) lag een fractie oostelijker maar ik kreeg op De Zevenheuvelenweg ook e.e.a. om mijn oren.

Om te beginnen: ja, er liggen zeven heuvelen, misschien wel meer, bij drie of vier raakte ik de tel kwijt. En echt flink klimmen en dalen!

En het is er on-Nederlands mooi!!! Ook met die herfstkleuren, maar je zou qua niveauverschillen zo denken dat je op zijn minst in Zuid Limburg of het buitenland zit! Een golvend, gevarieerd landschap met hier een pluk bos, daar een wei, daar een akker (de meeste oogst is er nu wel af). Ik heb geen idee van het steigingspercentage, maar het is fors. Zeker nu met het losse blad en de gevallen eikels en tamme kastanjes is een ongelukje zo gebeurd. Heel geconcentreerd rijden, schakelen en remmen dus, en het is me gelukt! Rond een uur of 5 reed ik Groesbeek binnen.

In Groesbeek is volgens mij ook geen straat vlak. En zo heuvelde ik richting Duitsland. Dat ging nog heel leuk: er loopt een oude spoorlijn. Die wordt nog gebruikt met de fietslorry, verder niet. Daarnaast loopt een keurig fietspad. En zo reed ik rechtstreeks Kranenburg binnen, 7 km verderop. Heel leuk!

Ik werd uiterst hartelijk ontvangen in een mooie vrijstaande woning. Mijn slaapkamer is enorm!!! en er is ook een aparte badkamer voor gasten. Heel ruim en luxe allemaal! Ik ben niet naar het cafetaria gegaan, had nog broodjes en ik teerde nog op het plakje ontbijtkoek bij de melk op de Duivelsberg. Wel even naar 1 van de buurtsupers voor een klein flesje Boonekamp kruidenbitter (helaas geen maagbitter, die is nog straffer) en een pak Lebkuchen, ze hadden ook Lebkuchen-kruidenmelange om zelf mee te gaan bakken, die heb ik ook meegenomen (voor de kerst). Morgenochtend nog even langs de Aldi voor wat verzoeknummers thuis ("doe maar iets van Duits snoep of zo").

Terug op mijn kamer heb ik de wifi aangeslingerd om met het thuisfront te kunnen communiceren. De telefoon en navigatie hangen aan de lader. Ik ga zo heerlijk aan de kruidenbitter, wat zal ik vannacht heerlijk slapen!

En morgen om 8 uur wacht er een ontbijtje met koffie en een eitje. Echt, als je een goedkope, goede B&B bij mensen aan huis zoekt moet je googlen naar Vrienden op de Fiets, want ik voel me niet voor een dubbeltje, maar voor een cent op de eerste rij zitten!

En dan morgen vertrek ik voor het volgende stuk: Groesbeek-Gennep-Vierlingsbeek. Met een volle accu, een volle buik en volle zin!