Pieterpad op de fiets - Vierlingsbeek Venlo

7 november 2015 - Venlo, Nederland

Vanmorgen met de trein naar Vierlingsbeek, waar ik mijn route vervolgde. Geen Maasheggen meer, maar wel een mooi, gevarieerd landschap met boerderijen, dorpjes, kapellen en wegkruizen, bos, water en... bloemen!

Verder was het abnormaal warm, dik 18 graden, er stond wel een stevige wind, kracht 4, er was geen zon en bij Venlo waren er kleine buitjes. Morgen zal het beter zijn, is ons beloofd. Bij mijn vorige etappe was het echt frisser en killer en had ik een dikke reisjas en sweater nodig, nu waren mijn fietsshirt en windjack eigenlijk al teveel en had ik gerust in mijn korte broek kunnen rondfietsen (maar hey, er zijn grenzen :) )

En dit is het land van Rowwen Hèze natuurlijk. Dit is hun territorium en vanavond hebben ze slotconcert. Had ik van tevoren geweten dat ik hier dit weekend zou zijn... Hoewel, de vraag naar kaartjes is vele malen groter dan het aanbod, leerde ik later. 
En dat de band op handen wordt gedragen werd me al snel duidelijk! 

Ik vertrok uit Vierlingsbeek, het Brabantse boerenland in, inclusief een oud vervallen kasteeltje, een groot veld boerenkool (ruikt heerlijk!) en hier en daar de geur van varkens (ruikt minder lekker, maar als je rookworst bij je boerenkool wil, moet je er wel wat voor over hebben).

SAM_2558SAM_2559

Ik heb twee prachtige kapelletjes bezocht, de Mariakapel (Holthees) en de Jozefkapel (Smakt). Veel foto's kon ik niet maken, in de Mariakapel werd gedweild (ja, ook dat moet gebeuren) en in de Jozefkapel zat een vrouw, vermoedelijk een zuster, te studeren. Vanzelfsprekend heb ik in beide kapellen even een kaarsje opgestoken voor een paar mensen die wel wat extra steun van boven kunnen gebruiken.

Ik vond ook de Willibrorduskapel, niet opgenomen in de route maar wel beschreven in het boekje. Ligt in een bos, was helaas afgesloten. Dat ligt vlakbij Geysteren, een snoeperig oud dorpje. 

SAM_2560SAM_2566SAM_2568SAM_2572SAM_2573SAM_2576SAM_2577SAM_2579SAM_2580

Bij de Jozefkapel in Smakt raakte ik aan de praat met een oudere dame. Ja, ook over Rowwen Hèze :) en verder carnaval in Venlo (google op Minsenkinderen, raadde ze me aan), maar al gauw moest ze een ernstiger verhaal aan me kwijt. Dat ze ook zo graag rondtoerde, maar dan met haar hartsvriendin uit Venlo. En die had nog niet zo lang geleden een heel nare diagnose gekregen. Behalve zorgen om die vriendin, was er ook de onzekerheid: kunnen we straks weer samen op stap? 
Ik hoop dat ik een luisterend oor voor haar heb kunnen zijn. Het kaarsje in de Jozefkapel is ook voor haar en haar vriendin!

Na Smakt (die naam alleen al) moest ik flink van de route afwijken, maar ik heb me niet verveeld! Het landschap langs de Maas is vrij typisch. De oude bedding van de rivier steekt als een echt ravijn een aantal meter boven alles uit. Heel apart om te zien! Om van heuvels te spreken is wat overdreven, maar het is wel enigszins glooiend. 

De Maas zelf heb maar af en toe gezien, de gevolgen van de Maas des te meer.

Dat de streek toch ernstig onder de oorlog te lijden heeft gehad blijkt wel uit diverse monumentjes die ik heb gezien. De tekst van De Zwarte Plak (een gehucht iets westelijker van mijn route) kwam regelmatig in mij op. De Zwarte Plak is een gehucht waar de familie van Jack Poels vandaan kwam en er waren veel joden en Engelse piloten ondergedoken. Het gelijknamige lied van Jack Poels gaat over een jongen die daar de oorlog meemaakte: “Minse die ow zeen, lache als ze ow zeen stoan. Mar zeej zeen neet dat geej al doorhet dat oerlog minse kan versloan.”
(De mensen die je zien lachen als ze je zien staan, maar ze zien niet dat je al doorhebt dat oorlog mensen kan verslaan”).
De gevolgen van de oorlog zijn nog steeds duidelijk te zien in deze streek. Zo zijn er weinig oude dorpskernen, al ogen ze wel oud door de typische donkerbruine bakstenen.

SAM_2581SAM_2582SAM_2585SAM_2587SAM_2588

Ik kwam per ongeluk op een heel lastig stuk terecht voor Swolgen. Virtueel leek het te fietsen, maar het was een weiland die ook nog eens eindigde met een klaphek op een trappetje van 3 treden! Gelukkig heb ik ook sjouwervaring in de intercities, en toch nog redelijk vlot kwam ik er doorheen. Hier begonnen ook de eerste kwekersvelden. Ik naderde Lottum, bekend van de rozenkwekerijen, en de eerste rozenvelden waren bij dit weiland. Er bloeiden nog enkele soorten en soms rook ik zelfs rozengeur!

SAM_2589SAM_2590SAM_2591

Omdat ik (ten onrechte) twijfelde aan de horecamogelijkheid in Swolgen en er toch koffie, kroket en stroom in moest (in resp. ondergetekende en de fiets) maakte ik een stop in Meerlo. Een mooi plaatsje. Ik kwam in de dorpskroeg (Oud Meerlo) terecht en al gauw raakten ik met de uitbaters aan de praat over muziek in het algemeen en Rowwen Hèze in het bijzonder. Meneer had bij Jack Poels op school gezeten en enkele kinderen uit het dorp speelden mee op het laatste nummer. Ik had een tijdje geleden al een docu daarover gezien op Facebook en wist precies wat ze bedoelden! Zo leuk, grenzen en cultuurverschillen (want het is onder de rivieren zoveel anders dan erboven) vallen dan volkomen weg!
Hij zei dat er waarschijnlijk nog kaarten voor het familiefeest morgen waren (het was slotconcertweekend) maar omdat Jan Smit daar ook speelt (niet echt mijn idool) en Rowwen Hèze slechts kort zou spelen gaf ik mijn Pieterpad toch de voorkeur. De kroegbaas en zijn vrouw gaven me groot gelijk. De man checkte even, en zag dat het toch uitverkocht was (we wisten toen nog niet dat Jan Smit af zou zeggen en dat de 3J's voor hem zouden komen...)

Jammer dat er geen kroket was, maar het saucijzenbroodje was ook welkom :) 

Met die mooie gesprekken begon de tijd toch wel stevig te dringen... Tenslotte zijn de dagen niet meer zo lang...

SAM_2593

Dus met frisse tegenzin nam ik afscheid van dit gastvrije cafe en reed ik richting Lottum en Grubbenvorst, langs de rozen, coniferen, rijen vuurrood verkleurde heestertjes en goudbruin afstervend aspergegroen. Want het is niet alleen rozenparadijs, hier komt ook Limburgs Witte Goud vandaan! Dit landschap had de mooiste kleuren! En om in Rowwen Hèzesfeer te blijven (niet lastig in de gemeente Horst a/d Maas), door die percelen met heestertjes in vlammend oranjerode herfsttinten kreeg "de Peel in brand" er een betekenis bij!

SAM_2596SAM_2598SAM_2605SAM_2607SAM_2608SAM_2610SAM_2615SAM_2618

Bi Grubbenvorst begon het wat te spetteren, en tot Venlo zou ik af en toe korte, soms even pittige buitjes krijgen, maar ze waren zo kort dat ik er niet nat van werd. Tevens begon het te schemeren, de gesprekjes hadden toch iets te lang geduurd (hoewel, duurt een goed gesprek te lang?). 

Ik nam de pont naar Velden (70 cent, geen geld!), in de verte zag ik Venlo al liggen. Toch jammer dat het voor foto's nu te schemerig werd, daar moet ik met mijn laatste Pieterpadweekend even rekening mee houden door een stuk van de eerste dag te verplaatsen naar de tweede dag, die ruimte heb ik gelukkig.
Ik reed langs de Maas (ai, alweer een fietspad met kuilen, gelukkig kon ik ze nog zien) Venlo in. Prachtige oude villa's, en nu baalde ik oprecht dat het al schemerde! Morgen heb ik een forse etappe voor de boeg, terugrijden is dan ook geen goed idee, maar als ik eens een dagje uit ga, staat dit stukje Venlo op mijn lijstje!
Dwars door het centrum bereikte ik het station, waar ik nog 2 km moest fietsen naar mijn logeeradres. Stevig heuvelop, voorspelde de navigatie me al.

SAM_2626SAM_2628

Ik werd hartelijk ontvangen, de fiets ging gelijk aan het infuus. Een mooie slaapkamer, twee kopjes koffie, even kennismaken en kletsen met de gastvrouw. Daarna naar de Chinees op de Kaldenkerkerweg gelopen. 

Ik heb echt ontzettend lekker gegeten bij Boeddha! Dat ik me beperk tot voorgerechtjes was helemaal geen probleem. De prijzen waren heel netjes. Ik had haaienvinnensoep en een verzameling kleine voorgerechtjes (een beetje char siu, een dimsummetje, een minisateetje en een gefrituurd krabbenpootje, waarbij het sateetje in een plas ketjap-knoflookmarinade lag die was afgedamd met vertikaal geplaatste halve plakjes komkommer), plus een potje Chinese thee. Niet te zoet, niet te zout, echt geweldig! 

Naast mij zat een groepje van 6 mensen te praten. Drie generaties, de oudste was een dame van, zo ving ik op, tachtig jaar oud. En het gesprek ging over... Rowwen Hèze, het slotconcert, maar ook dat Normaal na hun optreden bij de eerste avond van het slotconcert katjelam van de weg zouden zijn geplukt. Aldus de dame van tachtig, die zich ook afvroeg of De Dijk vanavond bij het slotconcert met of zonder Huub v/d Lubbe zou optreden. 

Ondertussen zag ik een pendelbus langsrijden met boven de voorruit " Rowwen Hèze". 

Ik maak het slotconcert dan wel niet mee, maar ik heb er een aardige vleug van meegekregen...! RH speelt hier enorm, en door de gesprekken dit weekend werd me pas goed duidelijk wat de band voor Limburg betekent. Ze hebben Limburg een stem gegeven en kunnen in plat Limburgs heel herkenbare zaken omzetten in goede muziek (en dat is meer dan “Bestel Mar” en “'t Is een kwestie van geduld voor heel Holland Limburgs lult”). Prachtig om te zien, en je ziet het bij jong en oud!

Daarna weer terug heuvel op, naar mijn logeeradresje, waar ik hartelijk werd ontvangen. Inmiddels was het echt stevig gaan waaien. Maar morgen wordt het een stuk beter...!

Foto’s