Pieterpad op de fiets - Groesbeek Vierlingsbeek

Tweede dag van een tweedaags traject. Ik heb vannacht goed geslapen, het was doodstil, het bed was groot en comfortabel. Ik was vrij vroeg wakker, heb nog even wat online nieuws gelezen en mijn spullen ingepakt. Nog even staan kletsen met de vrouw des huizes, die nog niet zo lang geleden haar hondje, een Parson Russell, verloren had. Wat was ze verrast om te horen dat wij een halve parson hebben! Ik heb foto's getoond en ze smolt meteen, net als haar man!

Het ontbijt werd heel chique geserveerd, kaarsjes erbij, muziekje, mooi! Ik heb lekker gegeten, daarna mijn spullen naar beneden gehaald. Nog even gekletst, en toen was het weer tijd om verder te gaan. Mijn eerste ervaring met Vrienden op de Fiets was een feit, en wat overtrof het alle verwachtingen, en dat voor zo weinig geld!

Ik maakte nog een pitstop bij de Aldi en Penny, maar ben niet helemaal geslaagd. Toch niet ontevreden (waarom zou ik?) verliet ik Kranenburg langs de oude stadsmuur, terug naar het spoortrajectje. Met een gemeen, accuslurpend vals plat bereikte ik Groesbeek, om richting de Sint Jansberg te gaan. Hier kon ik het Pieterpad niet helemaal volgen, maar het alternatief was afgesloten! Dat werd improviseren. Mijn navigatie was daar niet blij mee en probeerde me zijn wil op te leggen, maar ik heb hem even streng toegesproken en duidelijk gemaakt dat ik echt niet 100% afhankelijk van hem was, en toen bond hij in. Met wat zoeken en meten, diverse kaarten in de hand, in een landschap dat zo uit Zuid Limburg kon komen inclusief wijngaardjes kwam ik uiteindelijk om de Sint Jansberg heen op de grens van Gelderland, Limburg en Duitsland. Er was heel was gestegen en gedaald, dus hoog tijd voor een accumomentje, al was ik nog niet gek ver, maar ik moest nog anderhalve etappe :)

Het was nog wat vroeg, maar ik vond het een mooi momentje voor de lunch. 

Verder richting Gennep. Eerst langs de heuvelrug/grens met Duitsland, daarna pal naar het zuiden, weg van de grens. Een afwisselend, overwegend vlak landschap, veel boerenland en boerderijen. Ik naderde het Maasgebied.

Dat maasgebied is in de oorlog nogal onder handen genomen, er is dan ook veel na-oorlogse bouw of reconstructie. Dat geldt ook voor Gennep.

Na Gennep kwamen de bossen. Hoewel er fietspaden waren, bleken die niet altijd makkelijk te berijden. Een paar keer moest ik improviseren. Het vreemde is dat de onverharde wegen toch tamelijk druk autoverkeer hadden, alsof het een gewone doorgaande weg was! 

Na het passeren van de snelweg kwam ik geleidelijk in een meer heide-achtig gebied terecht van de Maasstuwwallen. Toch weer heuvels, al is het niets vergeleken met het heuvelgeweld iets noordelijker. Het fietspad was wel vlak.

Ik reed richting Afferden en opeens hoorde ik een vreemd geluid, alsof er een kind of een dier riep. Het bleek een soort heidegeit die vrolijk op me af liep. Ik stapte af om het dier te fotograferen. Het had opmerkelijk veel belangstelling voor mijn fiets, bleef er maar naar staren, maar reageerde ook op mijn praten!
Ik wilde het aaien, maar daar had het toch minder zin in. Hij liep een klein stukje terug, maar bleef mekkeren. Toen werd zijn aandacht afgeleid.

Aan de andere kant van het pad kwamen (achter omheining gelukkig) drie forse rode stieren met minstens zoveel nieuwsgierigheid naar me toegelopen...!

Een grappig momentje!

Door naar Afferden, waar ik de Maas zou gaan zien en oversteken. Er was wel een wegomleiding, vrij goed aangegeven, wegens werkzaamheden. Voor mij niet zo'n probleem, maar voor de wandelaars toch een extra kilometer :)
Het pontje voer af en aan en voor 80 cent stond ik aan de overkant. Daar wachtte een nieuwe uitdaging: officiële fietspaden die amper te berijden waren! Alternatieven waren gelukkig goed voorhanden, en eindpunt Vierlingsbeek lag vlakbij.

Opnieuw veranderde het landschap. Hier waren de Maasheggen. De stukjes fietspad die wel netjes waren deden denken aan Texel, bij de duinen, waar je ook die hagen hebt. En verder was het soms flink ploeteren op de modderige, kapotgereden paadjes. Het was toch echt een toeristische route, geen mountainbikeroute! Maar ook dit heb ik gered.

Ik bereikte Vierlingsbeek en bezocht daar de herberg, want ik had nog een lange terugreis voor de boeg en de lunch was inmiddels verteerd. Met Brabantse (ik neem aan dat dat weer Brabant was - of toch Limburg?) gulheid werd er een royale, ambachtelijke uitsmijter geserveerd, samen met een glas melk die opmerkelijk smakelijk was, het zou me niet verbazen als die rechtstreeks van 1 van de vele koeien kwam!

Het station was niet ver en uitgerekend daar brak na een bewolkte, wat nevelige en grauwe dag de zon door... Maar we hebben het (zoals verwacht) in ieder geval wel droog gehouden en wat heb ik genoten van het fietsen en het wisselen van de landschappen!